dennis brown pev botlarından sonraki aşamada çocuk yürümeye başladığı zaman ihtiyaç duyulan ve tedavinin önemli unsurlarındandır. Burnu açık ve burnu kapalı olmak üzere modellerimizi inceleyebilirsiniz.
Topuk üstünde ve ayak tabanı iç kısmın ortasında, hastalığın şiddeti ile çoğu zaman doğru orantılı oluk şeklinde cilt çizgiler belirmektedir. Topuk kısmı normalden daha ufaktır ancak çift taraflı olgularda bu durum gözlenmez. Tek taraflı çarpık ayak durumlarında ise çarpık olan bacak diğer taraftaki bacağa oranla daha ince ve kısa durumdadır.

Ayağın iç, taban ve arka kısımdaki bağlar, krişler ve kapsüller kısalmış ve çok sert durumdadır. Ayak kemikleri ayağın şekline uyum gösterecek şekilde deforme olmuş durumdadır. Pes ekinovarus tedavisi (çarpık ayak) tedavisi geciktikçe kemiklerdeki şekil bozukluklarında artma gözlenmektedir. En büyük deformasyon aşık kemiğinde (talus) görülür. Ayağı dışa çeviren kaslarda güçsüzleşme meydana gelmiştir. Ayak besleyen damarda ufak çaplıdır. Tedavisi önemsenmemiş veya tedavi edilmemiş PEV olayları en önemli ortopedik sakatlık sebeplerinden sayılmaktadır. İster hamilelik esnasında ister se doğumdan sonra tanısı konsun, bebek derhal pediatrik ortopedist tarafından incelenmeli ve acilen Pes ekinovarus tedavisine başlanmalıdır.
Pes Ekinovarus Çarpık Ayak Belirtileri
Pes ekinavarus çarpık ayağın en önemli belirtisi ayağın şeklidir. Normalde düz olan ayağımız pes ekinavarus deformitesinde ayak içeriye, aşağıya ve orta hatta dönük şekildedir ve bu dönüklük bazı olgularda pasif olarak elle düzeltilememektedir. Pes ekinovarus deformitelerinde eşlik eden diğer etkenlerde görülebilmektedir. Bunlar boyun eğriliği ve kalça çıkıklığı vakalarıdır. Pes ekinovarus tanısında genellikle fizik tedavi ile tanı konabilmektedir.
Çarpık ayak vakalarında ayak bir tarafa doğru dönüktür ve parmaklar ile ayak bileği içe veya aşağı doğru bakar. İki ayakta da şekil bozukluğu var is ayak parmakları diğer ayağa doğru döner.
Pes Ekinovarus Tedavisi
Pes ekinovarus çarpık ayak tedavi genellikle doğumdan hemen sonra yapılır. Çocuğun ayağı normal şekline getirilerek düzeltilir ve bu düzeltmenin devamlılığı için alçılama yapılır. Düzeltme işlemi kademeli olarak arttırılarak her hafta tekrarlanmaktadır. Ayağın normal haline gelmesi 6-12 hafta sürmektedir.

Ayak veya ayaklar düzeldikten sonra düzelmenin korunması için bebek yürümeye başlayana kadar özel ayakkabı tedavisi verilir. 3 veya 7 yaşına kadar kaslar ayağı eski haline döndürmeye çalışır bu durumlar doktoru tarafından takip edilir. Doğumsal çarpık ayak tedavisi bebek doğduktan hemen sonra yapılmaz ise alçılama tedavisi fazla işe yaramayabilir ve ortopedik problemlerle karşılaşılmaktadır.
Çarpık Ayak Ameliyatı Pes Ekinovarus
Pes ekinovarus çarpık ayak tedavisi genellikle tedavi cerrahidir. Çarpık ayak ameliyatı bebek 3-12 aylıkken yapılabilir ve tek ameliyat ile ayaktaki kemik, bağ ve tendon bozuklukları düzeltilebilir. Çarpık ayak ameliyatından sonra 6-8 hafta alçı uygulaması sonrası özel ortez kullanımı 3 ay süresince tamgün 3 yıl süresince geceleri ortez kullanılır. Çarpık ayak tedavisimden sonra hastalarda 12 yaşına kadar ayak her ne kadar son şeklini almış olsa bile kızlarda 15-16 erkeklerde 17-18 yaşına kadar takip devam edebilmektedir.
Pes Ekinovarusun Görülme Sıklığı
Ortalama olarak 1,000 ila 1,500 doğumda 1 olduğu,
Erkeklerde kadınlara göre biraz daha fazla görüldüğü, vakaların % 40’ nın bilateral (çift ayakta) olduğu,
Eğer ailede bir çocukta görüldüyse ikinci çocukta görülme olasılığının %2.9 olduğu,
Tek yumurta ikizlerinde, her iki çocukta da görülme sıklığının %32.5 olduğu (bu pevin tamamen genetik olmadığının kanıtı da olabilir),
Çift yumurta ikizlerinde olasılık ikinci çocuktaki gibi %2.9 olduğu,
Eğer bir ebeveynde pev varsa çocukta görülme olasılığının %3 olduğu,
Eğer her iki ebeveynde de varsa çocuklarında %15-%25 oranında görülebileceği,
Bir ebeveyn ve bir çocukta varsa sonraki çocukta riskin %25 olacağı (the American Academy of Pediatrics)
Lochmiller’ e göre pevli bireylerin %24.4’ ünün ailesinde doğuştan pes ekinovarus olduğu ,
Japonlarda beyazlara göre %50 daha az görüldüğü,
Güney Afrikalı siyahlarda ise beyazların 3 katı sıklıkta görüldüğü,
Polinezyalılarda beyazlara göre 6 katı fazla görüldüğü (Dr. Ponseti’ nin 1996 tarihli kitabı)
olduğu bilgilerine ulaşılmıştır.